Saturday, September 1, 2012

สิ่งที่เห็นเป็นสิ่งที่มีหรือคือแค่เห็น...

ท่ามกลางแดดร้อนเปรี้ยงปร้างกลางแดนลานสถานจอดนานายานพาหนะทางอากาศ...
อยู่กับความอดทนได้ดี
มีความยืดหยุ่นสูง
แดนดงเจียรไนมนุษย์ ทั้งภายใจภายนอก
สักขีพยานแห่งการทำความดี
มองวันวุ่นวายที่ไม่ไช่ไม่ปกติ...

    จากเจ้าวันหนึ่งซึ่งข้าพเจ้าได้ลากสังขารไปยังจุดหมาย... มหาวิทยาลัย!!! ที่นี่แรกเริ่มเดิมถึงก็ย่างเดินเข้าไปยังห้องบริการสถานอันเรียกว่า 'Buddhist Department Office' สถานีบริการหลายหลากปัญหานานามี วันนี้เราเองก็มีกิจการงานอันต้องทำคือติดต่อของเอกสารการยืนยันตัวตนว่าเราเป็นนักศึกษาของที่นี่จริง และอีกงานนั้นก็คือการกรอกฟอร์มเพื่อขอเข้าสอบประจำปี และวันนี้เองเป็นวันสุดท้ายของการต้องทำให้เสร็จมิเช่นนั้นจะต้องเสียค่าปรับวันละ ๓๕ รูปี ฉะนั้นทันทีที่มาถึงหลังจากได้รับเอกสารชิ้นแรกสำเร็จก็เป็นอันต้องดำเนินการงานกรอกฟอร์มขอเข้าสอบ ที่นี่การทำงานก็ดูวุ่นวายแต่่เป็นปกติของที่นี่ ไม่มีคิวไม่มีแถว มีแต่ใครดีใครได้ใครไวคนนั้นก่อน หลังจากเสร็จงานอันดูแสนจะวุ่นวายของออฟฟิศแล้ว เราก็เดินจรลีปรี่ไปตรงการจ่ายเงินเพื่อขอเข้าสอบในวิชาที่ตกค้างจากปีที่แล้ว ซึ่ง